« Home | Ang hinaing ng Frustrated writer » 

Wednesday, February 23, 2005 

Wheew..muntik na

Pinagpawisan ang palad ko at talampakan sa sobrang nerbyos..grabeeh..Muntik nko mabuking ng kachatmate ko.Lunch ng tumawag xa sa kin at makipagchikahan dahil sa promo ng pldt na 10 pesos per call..Hindi n nga ako kumain ng lunch dahil sa kadadakdak. Whoossh then suddenly he decided to go to the hospital where I am an intern..(daw)..Then I receive a message telling me na he's goin to park the car na..Anak ng teteng..desidido ang loko n makipagkita sa kin dun ah..Pusang gala, biglang kumabog ang dibdib ko, nilamigan ang mga palad ko at tumaas ata ang blood pressure ko s nalaman ko. E sino b namang tao ang hindi kakabahan..pano ba namn ako makikipagkita kay Ciao (lets call him as such) sabi ko nasa Manila me tapos nandito pala ko sa Ortigas..Pucha..lahat na yata ng mura nasabi ko na sa sobrang kaba. Anyways.. buti na lang magaling ako..napalusot ko ang situation.haaayyyy! salamat tlga!...Isa talga akong malaking pasaway..Buti na lang nasa may Roxas Blvd. na xa. Makkhinga na ako ng maluwag nito..Wheewww! Pag nagkataon, masisira ang career ko sa pagiging isang napakagandang babae.
Ika nga ni Kris Aquino sa isang commercial sa television "Can't anyone love me for who I am?"
Minsan masarap maging feeling maganda kahit hindi nman talaga. *wink* bwahahahha!