My day at the Workshop
MooD: ![]()
7:30= I left home, so I can catch up to the 9 o'clock workshop at QC.
9:05= I arrived. Kakainis nga lang kc feeling so alone. Lock in the solitude
of my own. waahhh..Halos lahat kc cla tropa na. This shud be the
second day, but since I didnt attent the first one, na left bhind na kow.
Lahat sila, chika to the max, while here I am, stumbling on my foot, trying to convince myself. its ok to be alone. Shy type din kc akow. I didnt mingle with the rest.
Until it was tym to go to the Conference room. And everything follows after that.
Around 6:30 pm= My turmoil came rushing. Here.....Lintiang driver yun ah! Akalain ba namang ibaba ako s gitna ng kalsada ng West Ave. I told him n dun s mrt station.
Pero this was the conversation we had;
Driver: Ayun na ang mrt (sabay turo)
Me: Akala ko dadaan to ng mrt?
Driver: Hanggang dito na lang kami.
Me: Eh saan ang tawiran dto?
Driver: Malayo pa (pertaining to the footbridge)
Me: Ganun!
Driver: Bumaba ka nlang tapos lakarin mo hangang dun, tpos dun kna tumawid.
Me: (Expecting n may pedestrian line...bumaba naman ako.)
Pagbaba ko..aba....lang pedestrian dun pla. Nasa gitna ako ng kalsada, no way out..ambibilis ng mga sasakyan nuh...."Oh my God" nga ako ng "Oh my God" eh.
Sa isip-isip ko lng...marami pakong mga pangarap s buhay, kung masagasaan man akow dto, baka instead na kaawaan ako, bka sbihin ang tanga-tanga ko kc wala nmng pedes. line dun eh..hay naku..kailan mag-isip..so isip..isip akow.
Aha! Bumalik ako dun s pinag-Uturn ng jeep then sakay ulit ako khit bawal sumakay dun.
Ang hirap talga paghinahabol mo ung jeep..ang hirap pa ng shoes ko..ang tulis tulis ng dulo. Sana pinangsaksak ko nlng dun s driver na my ksalanan ng paghihirap kong un...hay nku.
Until nakarating nga ako s footbridge tapos, sa wakas nkatawid nko s kabilang ibayo. *sigh.."Salamat naman."
Isa lng ang pinagsisihan ko...Sana man lang...Namura ko yung driver na un...hmmpp...grrrrr!.
7:30= I left home, so I can catch up to the 9 o'clock workshop at QC.
9:05= I arrived. Kakainis nga lang kc feeling so alone. Lock in the solitude
of my own. waahhh..Halos lahat kc cla tropa na. This shud be the
second day, but since I didnt attent the first one, na left bhind na kow.
Lahat sila, chika to the max, while here I am, stumbling on my foot, trying to convince myself. its ok to be alone. Shy type din kc akow. I didnt mingle with the rest.
Until it was tym to go to the Conference room. And everything follows after that.
Around 6:30 pm= My turmoil came rushing. Here.....Lintiang driver yun ah! Akalain ba namang ibaba ako s gitna ng kalsada ng West Ave. I told him n dun s mrt station.
Pero this was the conversation we had;
Driver: Ayun na ang mrt (sabay turo)
Me: Akala ko dadaan to ng mrt?
Driver: Hanggang dito na lang kami.
Me: Eh saan ang tawiran dto?
Driver: Malayo pa (pertaining to the footbridge)
Me: Ganun!
Driver: Bumaba ka nlang tapos lakarin mo hangang dun, tpos dun kna tumawid.
Me: (Expecting n may pedestrian line...bumaba naman ako.)
Pagbaba ko..aba....lang pedestrian dun pla. Nasa gitna ako ng kalsada, no way out..ambibilis ng mga sasakyan nuh...."Oh my God" nga ako ng "Oh my God" eh.
Sa isip-isip ko lng...marami pakong mga pangarap s buhay, kung masagasaan man akow dto, baka instead na kaawaan ako, bka sbihin ang tanga-tanga ko kc wala nmng pedes. line dun eh..hay naku..kailan mag-isip..so isip..isip akow.
Aha! Bumalik ako dun s pinag-Uturn ng jeep then sakay ulit ako khit bawal sumakay dun.
Ang hirap talga paghinahabol mo ung jeep..ang hirap pa ng shoes ko..ang tulis tulis ng dulo. Sana pinangsaksak ko nlng dun s driver na my ksalanan ng paghihirap kong un...hay nku.
Until nakarating nga ako s footbridge tapos, sa wakas nkatawid nko s kabilang ibayo. *sigh.."Salamat naman."
Isa lng ang pinagsisihan ko...Sana man lang...Namura ko yung driver na un...hmmpp...grrrrr!.
